Mgr Żaneta Komar

Kilka słów o sobie:

Mam na imię Żaneta. Jestem psychologiem i psychoterapeutą. Od 2014 roku pracuję zarówno z osobami dorosłymi, jak i z dziećmi głównie terapeutycznie. Doświadczenie terapeutyczne zdobywałam pracując wiele lat w Środowiskowym Domu Samopomocy oraz w placówkach realizujących wczesne wspomaganie rozwoju. Zaś doświadczenie kliniczne w ostatnim czasie, w Wojewódzkim Zespole Lecznictwa Psychiatrycznego w Olsztynie. Obecnie rozwijam się głównie psychoterapeutycznie. W pracy z dziećmi opieram się na założeniu, że najważniejsze w powodzeniu terapii są: dobra relacja z dzieckiem oraz współpraca z Rodzicami, a także wspieranie ich w codziennych zmaganiach z trudnościami wychowawczymi. Jestem za relacją pełną akceptacji, empatii i otwartości, gdyż wierzę, że za zachowaniem dziecka, zwłaszcza tym kłopotliwym dla nas dorosłych kryje się niezaspokojona potrzeba lub trudna dla niego emocja. Prywatnie jestem szczęśliwą mężatką i mamą 4 letniego chłopca.

Wykształcenie:

  • Psychologia. Ścieżka specjalizacyjna: Psychologia dzieci i młodzieży. Uniwersytet Gdański, studia magisterskie.
  • Przygotowanie Pedagogiczne.

Kursy i szkolenia:

  • Terapia Skoncentrowana na Rozwiązaniach. I stopień.
  • Metoda Dobrego Startu. I stopień.
  • „Wyznaczanie granic w kontakcie terapeuta – podopieczny” organizowanego przez Centrum Rozwiązania Problemów Społecznych.
  • „Praca z osobami z zaburzeniami osobowości”
  • „Negocjacje jako metoda rozwiązywania konfliktów”
  • „Praca z osobami dotkniętymi chorobą Alzheimera – formy terapii i opieki. Współpraca z rodziną.”
  • „Praca z osobą z depresją”
  • „Metody pracy z osobami ze spektrum autyzmu opartej na stosowanej analizie zachowania (SAZ)”
  • „Choroby XXI w. cz. 2 – depresja i psychozy” konferencja szkoleniowa
  • „Trening umiejętności społecznych”
  • „Terapia zajęciowa – wykorzystanie potencjału uczestnika”
  • „Seksualność osób niepełnosprawnych – formy pomocy, profilaktyka.”
  • „Praca z dzieckiem z trudnościami rozwojowymi”
  • Zastosowanie analizy behawioralnej w praktyce – analiza przypadków oraz nauka pisania programów terapeutycznych, poznanie technik shapingu i albumów obrazkowych.
  • „Granice i możliwości użycia i wykorzystania środków przymusu bezpośredniego”.
  • „Praca wspierająca z osobą z obniżonym nastrojem przejawiającą urojenia w przebiegu wybranych chorób i zaburzeń psychicznych. Przymus bezpośredni”